Auteur: V.E. Schwab
Genre: Young adult, fantasy
Publicatie datum: 5 juli 2016 (Titan Books, Engels)
Rating: ★★★★★
This savage song is het vierde boek van V.E. Schwab dat ik las en na drie eerdere geweldige boeken had ik natuurlijk hoge verwachtingen van dit boek. Dit boek is het eerste YA-boek dat ik van haar lees, en ik was natuurlijk een beetje huiverig, omdat ik niet teleurgesteld wilde worden. En dat werd ik gelukkig niet!
*minor spoilers ahead*
In This savage song volgen we Kate en August. Kate is net van haar zesde kostschool gestuurd en mag nu eindelijk in Verity bij haar vader wonen. Kate is echt een geweldig verfrissend karakter! Ze is brutaal, stoer en gemeen, ze is zeker niet wat je van een hoofdpersoon zou verwachten en dat maakt haar juist zo leuk om over te lezen. August is daarentegen een beetje haar tegenpool. Hij heeft nooit het leven buiten zijn gebouw gezien en blijft het liefste op de achtergrond. Waar Kate eerder naar de villian-kant neigt, neigt August heel sterk naar de hero-kant. Toch is het echt niet zo dat een van hen echt de slechterik is en de ander juist goed, ze zijn allebei veel genuanceerder, ookal proberen ze dit te verbergen voor de buitenwereld. Gedurende het boek maken August en Kate allebei een enorme karakterontwikkeling mee, zonder dat deze onnatuurlijk of vreemd aanvoelt.
Een van mijn lievelingsaspecten van dit boek is dan ook de vriendschap tussen Kate en August, want hoewel het heel makkelijk was geweest om ze een relatie te laten krijgen, worden ze gewoon vrienden. Het is zo fijn om een keer te lezen over een goede vriendschap tussen een jongen en een meisje. Samen hebben zeker wel chemie, maar op geen enkel moment voelde dit romantisch aan, eerder ongemakkelijk of vriendschappelijk. Hoewel ze in het begin van het boek niet erg op elkaar lijken te lijken, groeien ze steeds meer naar elkaar toe.
Het idee van monsters die ontstaan uit geweld had ik nog nooit eerder gehoord, maar V.E. Schwab is erin geslaagd om deze theorie goed uit te zetten in het boek, waardoor het heel aannemelijk werd. De monsters onstaan allemaal door verschillende soorten gewelddadige en slechte daden. Er zijn drie soorten monsters in het boek, Malchai, die erg lijken op vampiers, Corsai, die leven in de schaduwen en heel gewelddadig zijn, en Sunai, die door middel van muziek de zielen van zondaars eten. De drie soorten monsters zijn alledrie op hun eigen manier angstaanjagend en het voelt nooit alsof de auteur teveel monsters heeft geïntroduceerd.
De verhaallijn van This savage song is het enige wat nog een klein beetje aan de zwakke kant is. Eigenlijk gebeurd er nog niet heel veel, op de laatste honderdvijftig pagina's na, waardoor het boek erg gedreven wordt door de karakters. Toch is dit geen probleem, omdat de karakters zo sterk zijn. Met die boek heeft Schwab haar wereld en karakters erg sterk neergezet, waardoor er in het volgende boek veel meer ruimte is voor actie.
Al met al heb ik verschrikkelijk genoten van dit boek en ik kijk dan ook erg uit naar het volgende deel. V.E. Schwab heeft hiermee weer laten zien waarom ze een van mijn favoriete schrijvers is!
