Review: Red queen - Victoria Aveyard

Titel: Red queen
Auteur: Victoria Aveyard
Genre: Young adult, fantasy
Publicatie datum: 10 oktober 2015
Rating: ★★★☆☆ + 1/2

Mare Barrow is een zeventienjarige Red. In haar wereld zijn Red slaven, arbeiders en gepeupel, herkenbaar aan de rode kleur van hun bloed. De Silvers hebben zilver bloed en zijn in het bezit van sterke bovennatuurlijke krachten. Zij zijn dan ook de leiders van deze wereld. Wanneer Mare zelf krachten blijkt te bezitten dreigt de machtsbalans volledig in de war te raken. Mare moet zich begeven in de gevaarlijke wereld van de Silvers en zichzelf zo in leven houden.

Het idee van het verhaal klinkt niet echt bijster origineel. Het boek wordt aangeprezen als een goed boek voor fans van De hongerspelen, De selectie en Game of thrones en dit imago lijkt het gehele boek aan te houden. Er is een arena met gevechten bedoeld om het volk onder bedwang te houden, zoals in De hongerspelen. Er zijn mooie jurken, knappe prinsen en een meisje dat zich op het hof rond beweegt, zonder er ooit echt thuis te horen, zoals in De selectie. En er zijn sterke machtsbeluste families met dubbele motieven, zoals in Game of thrones. Ook de opstand, de rebellen en de onderdrukte positie van de hoofdpersoon lijken zo uit De hongerspelen te komen, het boek waarvan Red queen verre weg het meeste weg heeft.

Toch waren er ook verrassende en vernieuwende elementen in het verhaal. Het systeem van de bovennatuurlijke krachten leek in eerste instantie erg simpel, maar naar mate het boek vorderde kwamen er steeds meer details bij, die lieten zien dat het wel degelijk een ingewikkeld systeem is. Ook is er aan het einde van het boek een plottwist, die ik eerlijk gezegd helemaal niet had zien aankomen, terwijl ik dat soort dingen meestal wel opmerk. Er waren in het boek dan ook niet veel super duidelijke hints, maar de puzzelstukjes vielen aan het einde wel allemaal in elkaar.

Mare was een hoofdpersoon zonder een duidelijke persoonlijkheid. In het begin van het verhaal is zo nog erg opstandig en onnadenkend, maar dit wordt in een paar hoofdstukken gereduceerd tot een amper aanwezig onderdeel van haar persoonlijkheid.

De schrijfstijl van het boek was weinig bijzonder. Ik had nooit het gevoel dat het slecht was en het las lekker weg, maar het was ook niet speciaal. Mare vertelt het verhaal vanuit de eerste persoon, maar ik zou haar stem niet herkennen tussen anderen. Het meest interessante karakter was met gemak Maven. Zijn persoonlijkheid is erg ingewikkeld en ik ben benieuwd hoe hij zich in de verdere boeken ontwikkeld.

Al met al las Red queen lekker vlot weg, maar het was niet wat ik door de hype er van had verwacht. De overeenkomsten met andere boeken waren iets te duidelijk voor mij aanwezig om er vol van te kunnen genieten. Het systeem van de krachten is erg interessant opgebouwd en ik hoop dat dit nog verder wordt uitgebreid. Red queen is een prima boek om te lezen wanneer je even zin hebt in een snelle dystopian waar je niet al te veel bij na hoeft te denken.

Review: P.S. I still love you - Jenny Han

Titel: P.S. I still love you
Auteur: Jenny Han
Genre: Young adult, Contemporary, Romance 
Publicatie datum: 26 mei 2015
Rating: ★★★★☆ + 1/2

P.S. I still love you is het tweede deel in de To all the boys I've love before- duologie van Jenny Han. Het verhaal gaat over Lara Jean Song Covey. Lara Jean schrijft altijd een brief voor een jongen op wie ze verliefd is, op het moment dat ze niet meer verliefd wil zijn. Ze stuurt de brief nooit, maar bewaart de allemaal netjes. Buiten deze brieven om is het liefdesleven van Lara Jean erg rustig, zeg maar niet bestaand. In deel 1 stuurt iemand alle vijf brieven op naar de jongens. De brieven gaan onder andere naar de ex van haar zus en haar buurjongen, Josh en de populairste jongen van school, Peter Kavinsky. Lara Jean wordt gedwongen om uit haar schulp te kruipen.

Pas op, spoilers voor deel 1 vanaf nu!

In het begin van P.S. I still love you is het grootste deel van het drama al overgewaaid. Lara Jean lijkt haar leven weer op orde te hebben. Peter en zij hebben hun emoties voor elkaar toegegeven en willen hun relatie een kans geven. Dan duikt er opeens een filmpje op van Lara Jean en Peter in een bubbelbad tijdens een skivakantie.

Het verhaal is zo schattig! Het boek is vrij kort, 337 pagina's, en het leest lekker makkelijk weg. Ik ben er doorheen gevlogen. Er zijn veel lieve, romantische momenten tussen Lara Jean en Peter, maar ook tussen Lara Jean en een nieuwe andere jongen. Een sneeuwballengevecht, midden in de nacht? Sign me up! Een jaren '40 feest met bejaarden? Blijkbaar ook super leuk!

Lara Jean is ge-wel-dig! Ze is zo'n speciaal karakter en volledig anders dan de meeste YA-hoofdpersonen. Ze houdt van stationery, bakken en schattige kleding. Alle outfits die beschreven worden klinken zo geweldig en zijn volledig in-character (een detail dat wel eens vergeten wordt)! Jenny Han heeft ook Lara Jean's Koreaanse achtergrond mooi in het verhaal verweven, zonder dat het heel veel aanwezig is of elke regel genoemd wordt. Lara Jean is minder verlegen dan in het vorige deel, maar houdt nog steeds niet van aandacht. En ze bakt nog steeds voor elke, of in ieder geval bijna elke, gelegenheid iets toepasselijks. Ik werd erg hongerig door de beschrijvingen van al haar gebakjes!

Maar waarom geef ik dit boek dan geen 5 sterren? Tot de laatste paar hoofdstukken was ik er eigenlijk zeker van dat ik dit boek zonder twijfel 5 sterren zou kunnen geven, maar om eerlijk te zijn was het einde vrij teleurstellend. Niet zo erg dat ik een hekel aan het boek heb gekregen, maar genoeg om naar 4.5 sterren te gaan. Het einde voelde een beetje afgeraffeld en ik snapte niet helemaal waarom Lara Jean uiteindelijk koos voor de jongen waar ze voor koos. Het was misschien beter geweest als de gebeurtenissen aan het eind iets uitgebreider waren geweest.

Al met al zijn To all the boys I loves before en P.S. I still love you zeker een aanraders als je houd van schattige, fluffy, lichte contemporary verhalen!

Review: The rest of us just live here - Patrick Ness

Titel: The rest of us just live here
Auteur: Patrick Ness
Genre: Young adult, Urban-fantasy
Publicatie datum: 27 augustus 2015
Rating: ★★★★☆ 

The rest of us just live here van Patrick Ness gaat niet over de chosen one, het gaat niet over de indie kids en het is geen episch verhaal over het lot en over grote avonturen. The rest of us just live here gaat juist over de kinderen die niet de uitverkorenen zijn, maar wel in een wereld moeten leven met de kinderen die wel uitverkoren zijn. Het is een leuk nieuw perspectief voor een verhaal. Al met al is The rest of us just live here een goed, 4 sterren-waardig boek.  

Oké, en nu de gedetailleerde review. Pas op, spoilers ahead! 

Onze hoofdpersoon Michael (Mikey) is een van de normale kinderen. Hij vecht niet met zombies, hij wordt niet verliefd op vampiers en hij blaast niet per ongeluk de school op. Eigenlijk leeft hij een erg gewoon leven. Nou ja, behalve dan het feit dat de indie kids. de kinderen die wel de uitverkorenen zijn, ook in zijn "gewone" wereld leven. Mikey heeft eigenlijk maar twee wensen. Eén; hij wil slagen, en twee; hij wil daten met Henna. Mikey heeft in dit boek niet een heel sterke persoonlijkheid en ik kan nu nog steeds niet bedenken wat voor een karakter hij heeft. Het boek is vrij dun, dus ik denk dat Ness nog wel wat extra pagina's had mogen gebruiken om Mikey beter uit te werken. Een opvallend detail aan Mikey's karakter is zijn OCD. Er zijn niet veel boeken waarin de hoofdpersoon OCD heeft, zonder dat het "overwinnen" hiervan de verhaallijn bepaalt. Een geweldig detail vond ik hoe Mikey aan het einde zijn beste vriend Jared, die 1/4e god is, niet zijn OCD weg laat halen. Het past bij de rest van het verhaal; Mikey wil normaal zijn en wil dus ook als een normaal persoon met zijn OCD om leren gaan. 

Jared was trouwens mijn lievelingskarakter. Hij was telkens zo onverwachts hilarisch en hij gaf duidelijk heel veel om zijn vrienden. Eigenlijk had ik ook het gevoel dat hij van alle karakters ook het meeste persoonlijkheid had. Ik vond het erg leuk hoe alle katten hem volgen en hoe hij hier mee om gaat.

Het verhaal zelf was niet heel sterk, maar het was goed genoeg om mij het hele boek geïnteresseerd te houden. Het is moeilijk om in een stand-alone een goede wereld te creëren en ik denk dat Ness hier best goed in geslaagd is.
Er waren genoeg spannende momenten en ik vloog werkelijk door het boek heen. Het boek had qua verhaallijn echter niet veel langer moeten zijn, want ik merkte dat ik de personages rond pagina 300 saai begon te vinden en de afloop van het verhaal was ook niet echt een grote verrassing.
Het was misschien wel leuk geweest als er meer momenten waren geweest waarbij de verhaallijn van de indie kids, de verhaallijn van Mikey en zijn vrienden kruiste. Ook had ik het gevoel dat de hele "spannende" opbouw naar de onthulling over Nathan groter was dan de onthulling zelf. Maar dat kan er misschien ook aan liggen dat ik er vrij open-minded over ben en het mij eigenlijk amper uitmaakt of een karakter hetero of homo is. Dit was misschien bij het conservatieve Amerikaanse publiek een meer schokkende onthulling.

Ook de schrijfstijl was niet fantastisch, maar ook nooit slecht. Er zaten geen fouten in en het verhaal liep lekker, maar tegelijk waren er ook niet veel mooie quotes of prachtige zinnen. The rest of us just live here is eigenlijk het perfecte boek als je even zin hebt een vrolijk, licht boek, zonder al te veel drama en stof tot nadenken.

Oh, en nog een kleine tip. Koop de cover zoals deze op de foto staat, deze is glow-in-the-dark! (Via bol.com zijn er zelfs nog gesigneerde edities te krijgen!)

Review: Robijnrood - Kerstin Gier

Titel: Robijnrood
Auteur: Kerstin Gier
Genre: Young adult, urban fantasy, tijdreizen
Publicatie datum: 1 januari 2009 (Duitsland) en februari 2011 (Nederland)
Gelezen: 1 t/m 5 februari 2016
Rating: ★★★★☆ + 1/2

Aaah! Waarom is niemand in haar familie normaal?! Gek wordt de zestienjarige Gwen soms van haar strenge oma lady Arista, haar bemoeizuchtige tante Glenda en vooral haar arrogante nichtje Charlotte. Maar boven alles van de vele geheimen in haar eigenaardige familie…

Alles wordt anders als ze op een dag plotseling terechtkomt in het Londen van honderd jaar geleden. Wanneer ze gelukkig ook weer snel naar haar eigen tijd terugspringt, wordt duidelijk dat zijzelf het allergrootste geheim van de familie is. Gwendolyn komt terecht in een wereld van tijdreizen, prachtige kostuums, een geheim genootschap, een machtige graaf en vooral ook… de knappe Gideon. En ze komt erachter dat het niet handig is om dwars door alle eeuwen heen ook nog verliefd te worden…

Eigenlijk heb ik dit boek al eens gelezen, dus was de verhaallijn niet zo'n heel grote verrassing voor mij, maar toch heb ik erg van dit boek genoten! 

Alle karakters zijn zo goed bedacht en uitgewerkt! Gwendolyn gaat met de vreemde situaties om zoals een normaal meisje dat ook zou doen. Natuurlijk accepteert ze niet zomaar de regels die haar opgelegd worden en natuurlijk bespreekt ze meteen alles met haar beste vriendin, Leslie. In tegenstelling tot de gemiddelde YA-heldin is ze niet opeens goed in alles en is ze nog steeds even ongemakkelijk, ook wanneer ze eigenlijk in actie moet komen. De jaren aan training die ze gemist heeft haalt ze niet zomaar even in, ze moet er echt voor werken en zelfs dan is het nog niet genoeg. Gwen is zo'n heerlijk verfrissende hoofdpersoon. Ik was vergeten hoe hilarisch zij en Leslie samen zijn. Leslie is een fantastische beste vriendin! Gwendolyn kan alles bij haar kwijt, ook de rare of moeilijke dingen.

En Gideon... Oh, dear... Gideon is zo verschrikkelijk wispelturig in dit deel! Toch is hij niet het stereotype duistere jongen. Zijn twijfels bij Gwendolyn zijn namelijk volledig logisch! Toch ergerde ik mij wel eens aan hem, aangezien je als lezer natuurlijk wel zeker weet dat Gwendolyn onschuldig is. Ook had hij wel beter om kunnen gaan met zijn twijfels en enig begrip op kunnen brengen voor de situatie van Gwen. 

De verhaallijn zit zo vol met kleine dingen die ik vergeten was. En er zit zoveel foreshadowing in! Eén ding waar ik mij wel een beetje aan stoorde was hoe moeilijk Gwen soms dacht. Voor mij was de cryptische omschrijving magie van de raaf héél duidelijk, maar Gwen had het simpelweg niet door! Ook Leslie, die zich ontpopt tot een ware Sherlock Holmes,  had het niet door.

De verhaallijn is in dit deel nog erg opbouwend. Je leert alle belangrijke personages kennen en krijgt wat informatie over het tijdreizen, zonder dat je meteen overladen wordt met gegevens. Er is genoeg actie om je heel de tijd geïnteresseerd te houden en ik vloog werkelijk door dit boek heen.

Al met al is Robijnrood nog beter dan ik mij herinner en zeker een aanrader!